اشتاه آدم این است که خودش را کوچک ودنیارا بزرگ می بیند.دنیا کوچکتر از آن است که فکرش را بکنی کوچکی که از درون بزرگ نمایی می کند.
همه چیزدر این دنیابهم مربوط است هیچکس تنها نیست تنهایی مخصوص خداست آدم هر کجای دنیاکه باشد با درون خودش زندگی میکند بهتر است باخودش روراست باشد
از فرافکنی بپرهیزد
.فکرش را متمرکز نمایدفکر انسان حالت پرنده ای را داردکه مدام میخواهدازین شاخه به آن شاخه بپر
یکجا نشینی را دوست نداردراضی وقانع نمی شود .
برای آرام گرفتن نیاز دارد بخدا پناه ببرد از اوکمک بخواهدخودش را به اونزدیک کندتاگرمای محبت دلچسب اورا حس کندونیرو بگیرد خلائ های خود را با او پر کند .
اثر صدیقه اژ ه ای
مدیر وبلاگ تسنیم